โครงงาน เรื่อง ปลาทะเลลึก

รายงานข้อเสนอโครงงานคอมพิวเตอร์

ประกอบการเรียนวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ รหัส ง23101

เรื่อง ปลาทะเลลึก

ชื่อผู้จัดทำโครงงาน 

                               1) เด็กชายนภัส              ปกรณ์พานิช       ม.3.4   เลขที่ 8 

                               2) เด็กชายพนมกร         อำนาจส่งเสริม     ม.3.4   เลขที่ 11 

                               3) เด็กชายวสุ                 มีประหยัด          ม.3.4   เลขที่ 17

                               4) เด็กหญิงณณิชา          รอดเกิด             ม.3.4   เลขที่ 31 

                               5) เด็กหญิงณัฏฐกมล     อรรถพร              ม.3.4   เลขที่ 32 

                               6) เด็กหญิงแทน            บุญชัย                ม.3.4   เลขที่ 33 

                               7) เด็กหญิงธนิฏฐา         ดาราพงษ์           ม.3.4   เลขที่ 34

ครูที่ปรึกษาโครงงาน

คุณครูสุศิวกัญญา  ปรางสร

โครงงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชาโครงงานคอมพิวเตอร์

โรงเรียนมัธยมวัดหนองแขม

บทคัดย่อ

          โครงงานเรื่อง ปลาทะเลลึก เพื่อศึกษาปลาทะเลลึกหลากหลายสายพันธุ์ การดำเนินการศึกษาค้นคว้าและเรียบเรียงเป็นโครงงานเรื่อง ปลาทะเลลึก มีขั้นตอน คิดหัวข้อโครงงาน ศึกษาค้นคว้า รวบรวมข้อมูล จัดทำโครงงาน จัดทำเอกสารสรุปโครงงาน แบ่งหน้าที่ให้สมาชิกแต่ละบุคคลในกลุ่ม จากนั้นตรวจสอบความเรียบร้อยและถ้าหากมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นก็จะจัดการแก้ไขและทำการนำเสนอเป็นอย่างสุดท้าย ผลการศึกษาจากที่ได้ทำโครงงาน โครงงานเรื่อง ปลาทะเลลึก มีกระบวนการที่ซับซ้อนแต่ไม่มากจนเกินไป ต้องอาศัยการทำงานเป็นทีม ด้วยเรื่องปลาทะเลลึกหลากหลายสายพันธุ์

  

กิตติกรรมประกาศ

           การศึกษาครั้งนี้สำเร็จลุล่วงด้วยดีได้รับความกรุณาแนะนำและช่วยเหลือจาก คุณครูสุศิวกัญญา  ปรางสร ครูที่ปรึกษารายวิชา ที่ได้ให้คำแนะนำนำเสนอแนะแนวคิด ตลอดจนแก้ไขข้อบกพร่องต่างๆ จนโครงงานเสร็จสิ้น ซึ่งผู้ศึกษารู้สึกเป็นพระคุณอย่างยิ่ง จึงขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงไว้ ณ โอกาสนี้   

สุดท้ายนี้ขอกราบขอบพระคุณเพื่อนๆที่ช่วยให้คำแนะนำต่างๆรวมถึงการให้ความร่วมมือจนทำให้การศึกษาครั่งนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

แนวคิด ที่มา และความสำคัญ

          ปลาทะเลลึก คือปลาที่พบได้ในทะเลลึกและแสงแดดส่องไม่ถึงจากการสำรวจปลาทะเลลึกนั้นจะมีจำนวนคิดเป็น 2% จากสายพันธ์และสิ่งมีชีวิตในทะเลทั้งหมดโดยพวกมันจะอาศัยอยู่ในก้นสมุทรที่ มืดมิด อีกทั้งยังมีแรงกดดันของน้ำจำนวนมหาสาร จึงเป็นสถานที่ ๆ ยากต่อการสำรวจ

          ดังนั้นกลุ่มผู้จัดทำจึงได้จัดทำโครงงานนี้ขึ้นมา เพื่อให้ผู้ที่สนใจที่จะศึกษาในเรื่องของปลาทะเล ลึกให้ทราบถึงชนิด ลักษณะของปลาทะเลลึก ที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้จักและให้ผู้สนใจได้ศึกษาข้อมูลเพิ่มเติม

 วัตถุประสงค์

1)  เพื่อศึกษาปลาทะเลลึกชนิดต่างๆ

2)  เพื่อให้มีความคิดสร้างสรรค์ ในการวิเคราะห์อย่างมีประสิทธิภาพ

3)  เพื่อสร้างความสามัคคีในการทำงานกลุ่ม

ขอบเขตของโครงงาน

      1) ศึกษาข้อมูลจากหนังสือ

      2) ศึกษาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต

ขั้นตอนการดำเนินโครงงาน

1) คิดหัวข้อโครงงาน

2) ศึกษาค้นคว้า รวบรวมข้อมูล

3) จัดทำโครงงาน

4) จัดทำเอกสารสรุปโครงงาน

ขั้นตอนการดำเนินโครงงาน

1) คิดหัวข้อโครงงาน

2) ศึกษาค้นคว้า รวบรวมข้อมูล

3) จัดทำโครงงาน

4) จัดทำเอกสารสรุปโครงงาน

ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ

1) ได้ศึกษาเกี่ยวกับปลาทะเลลึกชนิดต่างๆ

2)  ได้เพิ่มความสามัคคีภายในกลุ่ม

3)  ได้ความรู้ที่แปลกใหม่ไปจากเดิม

เอกสารและทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง

ปลาขวาน

ลักษณะ

ปลาขวานเป็นปลาในตระกูล Sternoptychidae จำพวกปลาทะเลน้ำลึก โดยมีทั้งหมดด้วยกันทั้งหมดกว่า 45 สายพันธุ์ แต่ละสายพันธุ์ก็จะมีขนาดของตัวที่แตกต่างกันไป แต่ตัวที่ใหญ่ที่สุดจะมีขนาดความยาวประมาณ 12 เซนติเมตรเท่านั้น ส่วนปลาขวานสายพันธุ์ขนาดเล็กจิ๋วส่วนใหญ่จะมีเกล็ดสีเงินละเอียด นอกจากนั้นยังมีบางสายพันธุ์ที่มีลำตัวสีน้ำตาลและสีเขียวเข้มอีกด้วย ปลาขวานจะมีดวงตาที่โตใหญ่แหงนมองขึ้นด้านบนซึ่งมีประสิทธิภาพอย่างมากในการล่าเหยื่อที่ร่วงตกลงมาจากข้างบน และด้วยความที่ใต้ท้องทะเลลึกจะมีแสงสว่างที่น้อยมาก ดังนั้นดวงตาของมันจึงมีความไวต่อแสงมากและสามารถแยกแยกระหว่างเงาและแสงจากด้านบนได้เป็นอย่างดี

นอกจากนี้ปลาขวานยังเป็นสัตว์ที่มีลักษณะพิเศษในการสร้างแสงของตัวเองได้ด้วย โดยผ่านกระบวนการที่เรียกว่า ไบโอลูมิเนสเซนส์ หรือการเรืองแสงของสิ่งมีชีวิต โดยปลาขวานจะมีอวัยวะพิเศษที่เรียกว่า เซลล์เรืองแสง มันจะทำปฏิกิริยาเคมีและสามารถผลิตสารเรืองแสงได้เช่นเดียวกับหิ่งห้อย ปลาขวานจึงสามารถปรับแสงในตัวเองได้ ทั้งนี้ด้านนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่ากลไกดังกล่าวนี้น่าจะมีส่วนสำคัญที่ใช้ในการหาคู่ ถึงแม้ว่าจะทราบพฤติกรรมการผสมพันธุ์ของมันเพียงน้อยนิดก็ตาม ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับวงจรชีวิตของปลาขวานมีวงจรชีวิตที่สั้นไม่ถึง 1 ปี โดยอาศัยช่วงเวลาตอนกลางคืนอพยพไปยังบริเวณน้ำตื้นเพื่อหาแพลงก์ตอนและปลาขนาดเล็กกินเป็นอาหาร ส่วนในช่วงกลางวันมันก็จะว่ายกลับลงน้ำลึก ถือว่าเป็นพฤติกรรมที่แปลกมากทีเดียว โดยส่วนใหญ่แล้วจะพบปลาขวานได้ในแถบน้ำเย็นที่ความลึกลงไปใต้ท้องทะเลประมาณ 180 ถึง 1,370 เมตร

ปลาเขี้ยวก้าง 

ลักษณะ

ปลาเขี้ยวก้างหรือปลาสตอปไลต์ลูสจอว์ (อังกฤษ: Stoplight loosejaw; ชื่อวิทยาศาสตร์: Malacosteus) เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ใต้ทะเลลึก มีรูปร่างคล้ายปลาฉลาม โดยชื่อ สตอปไลต์ มาจาก Stoplight ซึ่งหมายถึงสัญญาณไฟจราจรนั่นเอง จะสามารถพบพวกมันได้มากที่ความลึก500เมตรลงไป

พวกมันอยู่ในสกุล Aristostomias และ Pachystomias และมันสามารถเรืองแสงได้โดยแสงของมันนั้นจะมีแสงสีส้มหรือสีแดง และพวกมันยังมีเอกลักษณ์เฉพาะในหมู่สัตว์ที่ใช้คลอโรฟิลล์อนุพันธ์เพื่อรับรู้แสงสีแดงได้ด้วย

ชื่อวิทยาศาสตร์ของมันนั้นมาจากภาษากรีกโดย malakos ความหมาย "อ่อน" และ osteon แปลว่า "กระดูก"ส่วนสาเหตุที่ใช้ชื่อนี้ก็มาจากขากรรไกรของมันที่ดูผิดปกติขากปลาอื่นๆนั้นเอง

ปลาคิเมียรา

ลักษณะ

ปลาคิเมียรา หรือมีอีกชื่อที่เป็นที่รู้จักคือ ฉลามผี เป็นปลากระดูกอ่อนในลำดับ Chimaeriformes โดยปลาคิเมียรานั้นเป็นญาติห่างจากปลาฉลามเนื่องจากการวิวัฒนการของพวกมันนั้นแยกตัวออกมาจากฉลามตั้งแต่400ล้านปีที่แล้วในปัจจุบันนี้สามารถพบได้ตามทะเลลึกปลาคิเมียราอาศัยอยู่ในทะเลลึกโดยอยู่ที่ระดับความลึกประมาณ 2600 เมตร ยกเว้นสกุล Callorhinchusซึ่งจะอาศัยอยู่บริเวณน้ำลึก 200 เมตร จึงทำให้พวกมันสามารถถูกจับมาแสดงโชว์ที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

พวกมันมีลำตัวยาวและมีหัวขนาดใหญ่และมีช่องปิดเหงือกช่องเดียวเมื่อโดเต็มวัยอาจมีความยาวถึง150ซ.ม.พวกมันเป็นปลากระดูกอ่อนมีผิวหนังที่เรียบเนียนมีสีน้ำตาลถึงเทาและมีครีบหลังเป็นกระดูกอ่อนพวกมันมีลักษณะบางประการคล้ายปลาฉลามเช่นการปฏิสนธิภายในของเพศเมีย,การวางไข่แบบมีถุงหุ้มไข่และยังมีการใช้ประสาทสัมผัสทางไฟฟ้าในการหาเหยือเหมือนกันถึงจะมีลักษณะคล้ายปลาฉลามแต่มันมีสิ่งทีแตกต่างและแปลงออกไปคือปลาคิเมียราเพศผู้นั้นจะมีอวัยวะสืบพันธุ์ที่สามารถยืดหดได้อยู่บนหน้าผากของมันอีกทั้งพวกมันยังมีครีบเอวและยังมีสิ่งที่แตกต่างจากฉลามอีกเช่นขากรรไกรรวมกับกระโหลกศีรษะมีการแยกกันระหว่างทวารหนักและอวัยวะเพศ,ไม่มีฟันที่แหลมคมและมีแผ่นปิดเหงือเหมือนปลากระดูกแข็ง

ปลาฉลามกรีนแลนด์

ลักษณะ

ปลาฉลามกรีนแลนด์ (อังกฤษ: Greenland shark, Gray shark, Ground shark, Gurry shark; ชื่อวิทยาศาสตร์: Somniosus microcephalus) ปลากระดูกอ่อนชนิดหนึ่ง จำพวกปลาฉลาม ในวงศ์ปลาฉลามสลีปเปอร์ (Somniosidae)

ปลาฉลามกรีนแลนด์ เป็นปลาฉลามกินเนื้อที่มีขนาดใหญ่ที่สุดชนิดหนึ่ง นับว่ารองมาจากปลาฉลามขาว เพราะอาจยาวได้ถึง 24 ฟุต และมีน้ำหนักได้ถึง 2,500 ปอนด์ แต่ขนาดโดยเฉลี่ยทั่วไปยาว 2.44–4.8 เมตร (8.0–16 ฟุต) และมีน้ำหนักประมาณ 400 กิโลกรัม (880 ปอนด์) ปลาฉลามกรีนแลนด์มีผิวหนังที่หนาหยาบเหมือนกระดาษทรายสีเทาเข้มเกือบดำ ครีบหลังเป็นเพียงโหนกสั้น ๆ ไม่เหมือนกับปลาฉลามทั่วไป

มีขากรรไกรกว้าง มีฟันที่แหลมคมเรียงกันเป็นแถว บนขากรรไกรบน 48–52 ซี่ ในขณะที่ขากรรไกรล่างมีประมาณ 50–52 ซี่ ใช้สำหรับจับอาหารให้แน่นและงับเหยื่อ รวมทั้งสะบัดให้ขาด

  

ปลาฉลามก็อบลิน

ลักษณะ

ปลาฉลามก็อบลิน มีความยาวเต็มที่ได้ 3 หรือ 4 เมตร (10 และ 13 ฟุต) อาศัยอยู่ในเขตน้ำลึกได้มากกว่า 100 เมตร (330 ฟุต) ซึ่งเป็นที่ ๆ แสงส่องลงไปไม่ถึง พบชุกชุมที่โตเกียวแคนยอน ซึ่งเป็นหุบผาลึกใต้ทะเลในพื้นที่อ่าวโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยปกติแล้วจะมีลำตัวและครีบสีขาว แต่เมื่อถูกจับขึ้นมาจากน้ำลำตัวจะเปลี่ยนไปเป็นสีแดงเหมือนเลือดปลาฉลามก็อบลินมีลักษณะเด่น คือ บริเวณส่วนหัวด้านบนที่มีส่วนกระดูกที่ยื่นแหลมออกไปข้างหน้าเหนือกรามบน ในปากเต็มไปด้วยฟันที่แหลมคม ซึ่งส่วนหัวที่ยื่นยาวออกไปนั้น ด้านล่างประกอบไปด้วยอวัยวะเล็ก ๆ หลายร้อยอันที่ทำหน้าที่เหมือนเซนเซอร์ตรวจจับคลื่นไฟฟ้าของสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ที่จับได้แม้กระทั่งคลื่นไฟฟ้าอ่อนถึง 1 ในล้านโวลต์ เพื่ออาหารซึ่งได้แก่ ปู หรือสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ ที่หลบซ่อนตัวลงในพื้นโคลนใต้ทะเล ซึ่งเป็นสถานที่ ๆ หาอาหารได้ยากยิ่งอีกทั้งกรามยังมีกระดูกขากรรไกรที่เหมือนบานพับที่สามารถขยายออกมาเพื่อพุ่งงับเหยื่อมิให้หลุดไปได้อีกด้วย เมื่อพบเหยื่อแล้วจะใช้กรามที่ยื่นออกมานี้งับเหยื่อไว้ก่อนและค่อยดึงกลับเข้ามา โดยนักวิทยาศาสตร์สันนิษฐานว่าเหตุที่ต้องมีกรามเช่นนี้เพื่อชดเชยส่วนที่อ่อนแอของร่ายกาย เนื่องจากปลาฉลามก็อบลินไม่มีครีบหรืออวัยวะใด ๆ ที่ทำให้ว่ายน้ำเร็ว ปลาฉลามก็อบลินจัดได้ว่าเป็นปลาฉลามชนิดที่ว่ายน้ำได้แย่มาก และเชื่อว่าปลาฉลามก็อบลินเมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์จะขยายพันธุ์ในที่ ๆ มีอาหารสำหรับเลี้ยงตัวอ่อนอุดมสมบูรณ์ เพื่อใช้เป็นสถานที่พักเลี้ยง ส่วนปลาที่โตเต็มที่แล้วจะว่ายห่างออกไปเพื่อให้ตัวอ่อนได้มีอาหารที่เพียงพอ มิต้องแย่งกัน เพื่อความอยู่รอดของเผ่าพันธุ์

 

ปลาฉลามครุย

ลักษณะ

มีรูปร่างประหลาดมากคล้ายปลาไหล อาศัยอยู่ในน้ำลึก 1,968 – 3,280 ฟุต มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Chlamydoselachus anguineus ในอยู่ในวงศ์ Chlamydoselachidae เดิมเคยเชื่อว่าสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่มีรายงานพบในหลายพื้นที่ รวมถึงในเขตน่านน้ำของญี่ปุ่น ทำให้ปลาฉลามครุยกลายเป็น "ซากดึกดำบรรพ์มีชีวิต" อีกชนิดหนึ่งของโลก เพราะเชื่อว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแปลงรูปร่างลักษณะเลยมาตั้งแต่ยุคครีเทเชียส จนกระทั่งถึงปัจจุบัน

ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2007 ปลาฉลามชนิดนี้ได้สร้างความฮือฮากลายเป็นข่าวโด่งดังไปทั้งโลก เมื่อชาวประมงชาวญี่ปุ่นสามารถจับตัวอย่างที่ยังมีชีวิตได้ตัวหนึ่งในเขตน้ำตื้นใกล้ชายฝั่งใกล้สวนน้ำอะวาชิมา ในเมืองชิซุโอะกะทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงโตเกียว ซึ่งเชื่อว่าปลาตัวนี้ลอยขึ้นมาเพราะร่างกายอ่อนแอเนื่องจากความร้อนที่ขึ้นสูงของอุณหภูมิของน้ำ ซึ่งมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานก็ตายไป

เชื่อว่าปลาฉลามชนิดนี้ กระจายพันธุ์อยู่ในเขตน้ำลึกใกล้นอร์เวย์, แอฟริกาใต้, นิวซีแลนด์, ชิลี และญี่ปุ่น มีรูปร่างเรียวยาวคลายปลาไหลหรืองูทะเล เป็นไปได้ว่าตำนานงูทะเลขนาดใหญ่ที่เป็นเรื่องเล่าขานของนักเดินเรือในสมัยอดีตอาจมีที่มาจากปลาฉลามชนิดนี้ มีผิวสีน้ำตาลหรือเทาเข้ม มีซี่กรองเหงือก 6 คู่ สีแดงสด และฟูกางออกเหมือนซาลาแมนเดอร์บางชนิด ทำให้ดูแลเหมือนครุย ซึ่งมีไว้สำหรับดูดซับออกซิเจนโดยเฉพาะ เนื่องจากในทะเลลึกมีปริมาณออกซิเจนน้อยกว่าด้านบนถึงกว่าครึ่ง ปากกว้างเลยตำแหน่งของตา ภายในปากมีฟันที่แตกเป็นดอกแหลม ๆ 3 แฉก ทำให้สันนิษฐานว่าเป็นปลาที่ล่าปลาเล็กเป็นอาหารที่เก่งฉกาจชนิดหนึ่ง ความยาวเมื่อโตเต็มที่ประมาณ 6.5 ฟุต

 

ปลาตะเกียง

ลักษณะ

เป็นปลาทะเลลึกเล็กมีจำนวน 246 ชนิดใน 33 สกุลและพบได้ในมหาสมุทรทั่วโลกพวกมันถูกตั้งชื่อตามความสามารถในการเรืองแสงของมัน จากการสุ่มตัวอย่างตรวจสอบปลาให้ทะเลลึกนั้นพบว่ามันมีจำนวนมากถึง 65% ของสายพันธุ์ปลาทะเลลึกทั้งหมดหรือก็คือมันเป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังที่กระจายพันธุ์นอยู่อย่างแพร่หลายและมีประชากรมากที่สุดและยังมีบทบาททางนิเวศวิทยาที่สำคัญอย่างมากในฐานะของเหยื่อของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ เช่นหมึกกล้วยและเพนกวินราชาถึงแม้ว่ามันจะมีสายพันธุ์และจำนวนที่เยอะแต่กลับมีการทำประมงปลาชนิดนี้แค่ที่อ่าวโอมานและแอฟริกาใต้เท่านั้นปลาตะเกียงจะมีรูปร่างที่เรียวเล็กมีเกล็ดเล็กๆสีขาวปกคลุมหัวค่อนข้างกลมและมีดวงตาทรงกลมขนาดใหญ่มีขากรรไกรขนาดเล็กที่ประกบติดกันได้ดีมีฟันชุดเล็กที่ขากรรไกรบนและล่าง มีครีบขนาดเล็กแต่บางชนิดก็มีครีบหลังที่ยาว พวกมันมีถุงลมที่เต็มไปด้วยไขมันเพื่อใช้ในสถานที่ๆมีแรงกดดันสูง

มันมีอวัยวะผลิตแสง(photophores)ซึ่งจะจัดเรียกต่างกันไปตามชนิดและเพศของพวกมันซึ่งเพศผู้จะอยู่อยู่เหนือห่างเพศเมียจะอยู่ใต้หางส่วนแบบตามชนิดก็จะมีแบบที่ใต้ท้อง,ด้านบนลำตัวหรือบนหัวบริเวณใกล้เคียงกับดวงตา ซึ่งอวัยวะผลิตแสงเหล่านี้จะผลิตแสงที่มีสีฟ้า,สีเขียวหรือสีเหลืองอ่อน

ปลาตะเกียงส่วนมากมักเป็นปลาขนาดเล็กประมาณ 2 ถึง 30 เซนติเมตร (0.79 ถึง 11.81 นิ้ว) ซึ่งส่วนใหญ่พวกมันจะมีขนาดไม่เกินมี 15 ซม. (5.9 นิ้ว) ปลาตะเกียงที่อยู่น้ำตื้นจะมีสีผิวเป็นสีฟ้า,สีเขียวหรือสีน้ำเงิน แต่ที่อยู่ในทะเลลึกจะมีสีน้ำตาลจนถึงสีดำและปลาตะเกียงนั้นเป็นปลาที่มีประชาการเยอะมากในสายพันธุ์ของสัตว์มีกระดูกสันหลัง

ปลาไวเปอร์

ลักษณะ

เป็นปลาในสกุลChauliodus มีลำตัวยาวส่วนมากสีของมันจะดำสนิทมันมีฟันเหมือนเข็มยาวและคมมากมีขากรรไกรเหมือนบานพับ ปลาไวเปอร์นั้นถือเป็นนักล่าขนาดเล็กเนื่องจากมันมีขนาดยาวประมาณ 30-60 เซนติเมตรเท่านั้นแต่มันก็อาศัยอยู่ในความลึกถึง 80–1,520 เมตรซึ่งในความมืดมิดนั้น มันจะมีการเรืองแสงเป็นจุดๆที่เรียกว่า photophores เป็นลายไปตามท้องของมัน มีทั้งหมด 9 ชนิด ส่วนมากอายุโดยเฉลี่ย 15-30 ปีในตอนกลางวันพวกมันจะอยู่บริเวณน้ำลึปลาไวเปอร์จะมีสีเขียวออกดำมีฟันยาวและแหลมคมมันไม่สามารถปิดปากได้สนิดเนื่องจากฟันที่ยาวของมันพวกมันสามารถอยู่ได้แม้ไม่ได้กินอาหารเป็นเวลานานเหมือนปลาทะเลลึกชนิดอื่นพวกมันมีอายุขัยได้ถึง40-30ปีแต่อาจอยู่ไม่ถึงเนื่องจากจะตกเป็นเหยือของฉลามและโลมา พวกมันสามารถว่ายน้ำได้ไม่เร็วมากนักตัวของมันนั้นถึงดูเหมือนปกคลุมด้วยเกล็ดแต่มันไม่ใช่เพราะพวกมันมีสารที่ไม่รู้จักปกคลุมด้วยสารเคลือบใส่ที่ไม่รู้จักในเวลากลางคืนส่วนใหญ่อยู่ในเขตน่านน้ำเขตร้อน

ปลาแบล็คสวอลโล

ลักษณะ

ปลาแบล็คสวอลโลเป็นปลาขนาดเล็กที่มีความยาวสูงสุด 25 ซม. (9.8 นิ้ว) [1] ร่างกายมีความยาวและไม่มีเกล็ดและมีสีน้ำตาล - ดำสม่ำเสมอ ศีรษะยาวมีปากแหลมตามีขนาดปานกลางและมีปากที่ใหญ่ ขากรรไกรล่างยื่นออกมาทางด้านบน ขากรรไกรทั้งสองข้างเรียงรายไปด้วยแถวของฟันที่คมซึ่งจะเชื่อมต่อกันสนิดเมื่อปิดปาก ฟันสามซี่แรกของขากกรรไกรบนและล่างคือเขียวที่มีขนาดใหญ่กว่าฟันปกติ กระดูกสันหลังมีขนาดเล็ก ครีบทีคลีออกมามีความยาว 12-15 (ปกติ 13) รังสี; ครีบอุ้งเชิงกรานมีขนาดเล็กและมีรังสี 5 ดวง ครีบหลังทั้งสองข้างแรกมีหนาม 10-12 ก้าน ครีบก้นกระดูกสันหลังมีหนาม 26-29 รัศมีอ่อน ครีบหางมีร่องด้วยรังสีเอกซ์ 9 ดวง เส้นข้างเป็นต่อเนื่องกับรูขุมขนสองส่วนต่อส่วนของร่างกาย

ปลาตกเบ็ด

ลักษณะ

ปลาตกเบ็ด (อังกฤษ: anglerfish) หรือ ปลาแองเกลอร์ คือปลาทะเลลึกอยู่ในชั้นปลากระดูกแข็งซึ่งชื่อของมันตั้งมาจากวิธีการล่าเหยื่อของมันซึ่งคำว่า แองเกลอร์ (Angler) นั้นมีความหมายว่า ผู้ตกปลา พวกมันมีสายพันธุ์มากกว่า 200 ชนิดซึ่ง พวกมันสามารถพบได้ทั่วโลกตรงบริเวณที่เป็นไหล่ทวีปจนถึงทะเลลึกส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกและแอนตาร์กติกและยังอาศัยอยู่ในบริเวณน้ำเขตร้อนตื้นๆด้วย พวกมันมีจุดเด่นตรงที่พวกมันมีติ่งเนื่อเรืองแสงที่คล้ายเบ็ดตกปลาซึ่งเอาไว้ใช่ในการล่อเหยือและมันยังมีสิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งก็คือกรณีเพศสัณฐานของปรสิตเพศชายที่จะรวมตัวกันกับตัวเมีย

ผลการศึกษา

          จากการจัดทำโครงงานเรื่องปลาทะเลลึก ได้ทราบเรื่องสายพันธุ์ปลา ซึ่งจำเป็นต้องใช้ความสามัคคีเป็นตัวช่วยในการทำงานร่วมกันเป็นทีม จึงทำให้ทราบว่า การทำโครงงานค่อนข้างใช้เวลานานและต้องทำงานเป็นทีมในบุคลากรที่มีจำนวนมาก ซึ่งสามารถทำให้เกิดประโยชน์หลายอย่าง เช่น ความสามัคคี ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์กับตนเองได้อีกในเวลาต่อไป

สรุปผลการศึกษา

1.วิธีการทำ โครงงานเรื่องปลาทะเลลึก เป็นเรื่องที่ควรศึกษาก่อน สามารถทำเองได้

2.การทำโครงงานเรื่องปลาทะเลลึก นั้นจะทำให้ผู้ที่นำโครงงานไปศึกษาได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อย

  

ปัญหาและวิธีทางแก้ไข

ปัญหา	วิธีการแก้ไข
1.หาข้อมูลไม่ทัน	1.แบ่งเวลาในการหาข้อมูล
2.เวลาที่กำหนดให้มีไม่เพียงพอสำหรับการทำงาน	2.แบ่งเวลาในการทำงานให้เป็นขั้นตอน
3.ปัญหาเกี่ยวกับการรวมงานในกลุ่ม	3.แบ่งงานแต่ละตนให้เหมาะสมกับการทำงานของแต่ละบุคคล

เอกสารอ้างอิง

https://th.wikipedia.org /wiki/ปลาทะเลลึก